საქართველოში ქრისტიანობა ა.წ. I საუკუნიდან შემოდის. უკვე III საუკუნიდან დასავლეთ საქართველოში გვხვდება რამდენიმე საეპისკოპოსო კათედრა. 318 წლს ქრისტიანობა იბერიის სამეფოში ოფიციალურ რელიგიად გამოცხადდა, მცხეთაში დაიდგა საეპისკოპოსო კათედრა, რომელიც საქართველოში მთავარი იყო.
იოანე I
იაკობი
იობი
ილია I
სვიმეონ I
მოსე
იონა
იერემია
გრიგოლ I
ბასილი I
მობიდანი
იოველ I
მიქაელ I 318-355
355-375
375-390
390-400
400-410
410-425
425-429
429-433
433-434
434-436
436-448
448-452
452-467
467 წელს ვახტანგ გორგასალმა საქართველოს ეკლესიის ავტოკეფალია გამოაცხადა. ამის შემდეგ საქართველოს ეკლესიას სათავეში ედგნენ საქართველოს კათოლიკოს-მთავარეპისკოპოსები
პეტრე I
სამოელ I
გაბრიელ I
თავეფჩაღ I
ჩარმაგი
საბა I
ევლალე I (ევლავი)
სამოელ II
მაკარი
სვიმეონ II სვიმონ-პეტრე
სამოელ III
სამოელ IV
ბართლომე
კირიონ I
იოანე II
ბაბილა
თაბორი
სამოელ V
ევნონი
თავეფჩაღ II
ევლალე II
იოველ II
სამოელ VI
გიორგი I
კირიონ II
იზიდ-ბოზიდი
თეოდორე I
პეტრე II
თალალე
მამაი
იოანე III 467-474
474-502
502-510
510-516
516-523
523-533
533-544
544-553
553-569
569-575
575-582
582-591
591-599
599-614
614-619
619-629
629-634
634-640
640-649
649-664
664-668
668-671
671-677
677-678
678-683
683-685
685-689
689-721
721-731
731-744
744-761
იოანე III იყო უკანასკნელი ქართველი კათოლიკოს-მთავარეპისკოპოსი, რომელმაც ანტიოქიიდან მიიღო ოფიციალური კურთხევა, ამიერიდან ქართველი მღვდელთმთავრები ამ დამოკიდებულებდანაც განთავისუფლდნენ. 843 წლიდან მირონის კურთხევაც საქართველოში ხდებოდა.
გრიგოლ II
სარმეანე
მიქაელ II
სამოელ VII
კირილე I
გრიგოლ III
სამოელ VIII
გიორგი II
გაბრიელ II
ილარიონი
არსენ I დიდი საფარელი
ევსუქი
კლიმენტი
ბასილი II
მიქაელ III
დავით I
არსენ II
ოქროპირ I
სვიმეონ III 761-767
767-774
774-780
780-790
790-802
802-814
814-826
826-838
838-855
855-860
860-887
887-908
908-914
914-929
929-944
944-955
955-980
980-1001
1001-1012
1012 წლიდან საქართველოს მღვდელთმთავრებმა მიიღეს კათოლიკოს-პატრიარქის წოდება და უფლებრივად გაუთანასწორდნენ კონსტანტინეპოლის, ანტიოქიისა და იერუსალიმის პატრიარქებს.
მელქისედეკ I
ოქროპირ II
ექვთიმე I
ევსტათი
გიორგი III ტაოელი
გაბრიელ III საფარელი
დიმიტრი
ბასილი III კარიჭისძე
იოანე IV საფარელი
სვიმეონ IV გულაბერისძე
საბა II
ნიკოლოზ I გულაბერისძე
მიქაელ IV მირიანისძე
თეოდორე II მირიანისძე
ბასილი IV
იოანე V
ეპიფანე
ექვთიმე
არსენ III
გიორგი V
ნიკოლოზ II
არსენ IV ბულმაისიმისძე
ნიკოლოზ III
აბრაამ I შოთასძე
ექვთიმე III
მიქაელ V
ბასილი V
დოროთეოზ I
შიო I
ნიკოლოზ IV
გიორგი V
ელიოზ გობირახისძე
მიქაელ VI
დავით II ბაგრატიონი
თეოდორე III
დავით III გობელაძე
შიო II
დავით IV ჭავჭავაძე
მარკოზი
დავით V
ნიკოლოზ V
ევაგრე
აბრაამ II აბალაკი
ეფრემ I
დოროთეოზ II
იოანე VI
დიონისე
ბასილი VI
მელქისედეკ II ბაგრატიონი
მალაქია
გერმანე
სვიმეონ V
ზებედე I
დომენტი I
ნიკოლოზ VI ბარათაშვილი
ნიკოლოზ VII ბაგრატიონი
დოროთეოზ III
დომენტი II
ზებედე II
იოანე VII ავალიშვილი
ქრისტეფორე I
ზაქარია ჯორჯაძე
ევდემოზ I დიასამიძე
ქრისტეფორე II ამილახორი
დომენტი III მუხრანბატონი
ნიკოლოზ VI ამილახორი
იოანე VIII დიასამიძე
ევდემოზ II დიასამიძე
დომენტი IV ბაგრატიონი
ბესარიონ ორბელიანი
კირილე II
ნიკოლოზ VII ხერხეულიძე
ანტონ I დიდი ბაგრატიონი
იოსებ ჯანდიერი
ანტონ II ბაგრატიონი 1012-1033
1033-1049
1049-1055
1055-1060
1060-1065
1065-1082
1082-1090
1090-1103
1103-1142
1142-1146
1146-1151
1151-1178
1178-1188
1188-1206
1206-1208
1208-1210
1210-1220
1220-1222
1222-1225
1225-1231
1231-1241
1241-1249
1249-1282
1282-1309
1309-1325
1325-1330
1330-1350
1350-1356
1356-1364
1364-1379
1379-1397
1397-1419
1419-1426
1426-1429
1429-1435
1435-1439
1439-1443
1443-1459
1459-1466
1466-1479
1479-1488
1488-1492, 1502-1503
1492-1497
1497-1502
1503-1505, 1511-1516
1505-1509
1509-1511
1516-1528, 1529-1532
1528-1529, 1541-1545, 1548-1552
1532-1534
1534-1541
1545-1548
1552-1557
1557-1559
1559-1584
1584-1589
1589-1595
1595-1603
1603-1611
1611-1616
1616-1622
1622-1632
1632-1642
1637-1660
1660-1676
1676-1688, 1692-1696
1688-1692, 1696-1700
1700-1705
1705-1724, 1739-1741
1724-1737
1737-1739
1741-1744
1744-1755, 1764-1788
1755-1764
1788-1811
1811 წელს მეფის რუსეთმა საქართველიში ეკლესიის ავტოკეფალია გააუქმა და ეგზარხოსობა შემოიღო, ეგზარხოსები პირველის გარდა ეროვნებით რუსები იყვნენ და რუსეთის უწმინდეს სინოდს ემორჩილებოდნენ.
ვარლამ ერისთავი
თეოფილაქტე რუსანოვი
იონა ვასილევსკი
მოსე ბოგდანოვ-პლატონოვი
ევგენი ბაჟანოვი
ისიდორე ნიკოლსკი
ევსევი ილინსკი
იოანიკე რუდნევი
პავლე ლებედევი
ალექსანდრე ეპისკოპ. დრ. გამგებელი
პალადი რაევი
ფაბიანე მორდე
ალექსი I ოპოცკი
ნიკოლოზ ნალიმოვი
ნიკონ სოფიცკი
ინოკენტი ბელიაევი
ალექსი II მოლჩანოვი
პირიტიმე ოკნოვი
პლატონ როჟდენიევსკი 1811-1817
1817-1821
1821-1832
1832-1834
1834-1844
1844-1858
1858-1877
1877-1882
1882-1888
1888-1892
1892-1898
1898-1901
1901-1905
1905-1906
1906-1908
1908-1914
1914-1915
1915-1916
1916-1917
1917 წლის 12(25) მარტს კვლავ აღდგა საქართველოს ეკლესიის ავტოკეფალია.
კირიონ III საძაგლიშვილი
ლეონიდე ოქროპირიძე
ამბროსი ხელაია
ქრისტეფორე III ციცქიშვილი
კალისტრატე ცინცაძე
მელქისედეკ III ფხალაძე
ეფრემ II სიდამონიძე
დავით V დევდარიანი
ილია II ღუუშაურ-შიოლაშვილი 1917-1918
1918-1921
1921-1927
1927-1932
1932-1952
1952-1960
1960-1972
1972-1977
1977-დან
შუა საუკუნეებში დასავლეთ საქართველოში პერიოდულად არსებობდა ხოლმე იმერეთის დამოუკიდებელი საპატრიარქო
საქართველოში ქრისტიანობა ა.წ. I საუკუნიდან შემოდის. უკვე III საუკუნიდან დასავლეთ საქართველოში გვხვდება რამდენიმე საეპისკოპოსო კათედრა. 318 წლს ქრისტიანობა იბერიის სამეფოში ოფიციალურ რელიგიად გამოცხადდა, მცხეთაში დაიდგა საეპისკოპოსო კათედრა, რომელიც საქართველოში მთავარი იყო.
